برسام آتیش کوچولوی دوست داشتنی

3 مهر: نی نی ناز و خوشگلم ، کوچولوی مامان دنیا خیلی هم جای با صفایی نیست ولی ارزش تجربه کردنش رو داره؛ فقط بدون، بودن اینجا صبر لازم داره، صـــــبــــر و من برات می خونم والعصر*ان الانسان لفی خسر*ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر ... ولی این دنیا با حضور کسایی که دوسشون داری قشنگتر میشه، اونقدر دوست داشتنی می شه که حتی یه وقتایی آدم دلش نمی خواد ترکش کنه بیا که دنیا به همه خوبی ها بدی هاش منتظر توئه، می خواد ببینه چطور از پسش بر میای؛؛؛ می دونم    می دونم که با آبرو و نیکی، با سر افرازی تو این دنیا خواهی بود و دنیا از داشتن چون تویی به خودش خواهد بالــید... ...

4 شهریور: چند شبه خواب نی نی مو می بینم خواب می بینم بدنیا اومده و تو بغلمه، یه پسر به توپولوییه پرنا و با چشمهای فرهان ... چه لذتی داشت مامان بودن،  باهاش حرف می زدم؛  بغلش میکردم و ...  وووووووووووووووووووی دلم خواست همین الآن فشارش بدم   با خوابی که دیدم فهمیدم که خدا چه خوب یواش یواش آدمو واسه مادر شدن آماده می کنه، اگه یهویی بخوای بیای دیگه اونقدر که باید لذت نداره همین که آروم آروم تو وجودم حست می کنم، هر دفعه بیشتر از پیش بهت وابسته میشم و واسه اومدنت؛ واسه مامان شدنم لحظه به لحظه این روزارو زندگی می کنم ...

18 مرداد: تمشک آبی من داره یواش یواش اثر خودشو میذاره، و  من از معدود مامانای خوش شانس هستم که حالت تهوع ندارم البته اگه همینطوری بخوام ادامه بدم حتما حالم بد میشه ...

١٠ آبان: یه روز فراموش نشدنی تو زندگیم بود؛ لحظه ای که صورت نازتو دکتر نشونم داد هیچ وقت از یادم پاک نمی شه لحظه ای که بهم گفت که تو پسری ... و من چقدر هیجانزده بودم وقتی به بابا می گفتم و اون از منم خوشحال تر... واست می خوند قوت زانوی پدر؛ پسر پسر و از همه مهمتر خدارو شکر می کنم سالم و کاملی، کوچولوی لپی مامان این ٥ ماه باقی مونده رو محکم به دل مامانی بچسب و مواظب خودت باش                                  ...

دوم مرداد 90: از خوشحالی بالا و پائین می پریدم دو تا خط تیره = و این یعنی مساوی مامان شدن من  فواد که باورش نمیشه!! ولی  فوادی داری بابا می شی ...